Нядаўна на сайце "Нашай Нівы" убачыў артыул аб цудоўным чалавеку, сапраўдным захавальніку гісторыі свайго мястэчка, і што асабліва прыемна, аб маім колішнім навучэнцы Лёшы Жахаўцу.

https://nn.by/?c=ar&i=231687  

Яшчэ ў яго навучэнскія гады мы з ім і яго сябрамі шукалі і збіралі франтавыя пісьмы для стварэння экспазіцыі ў музейным пакоі, а пасля Лёша пакінуў мне пісьмы свайго дзядулі Уладзіміра Жахаўца, даследаваннем якіх займаліся ўжо новыя мае даследчыкі і работа выйшла такая класная!!!
Лёша і цяпер не забываецца на маю ахвоту да гістарычных вышукаў і калі яму трапляе хоць нейкая гістарычная…

Вось і праімчаў час, хутка ды неяк раптоўна, і вось ужо  першы дзень новага тыдня сканаў, а так хацелася ў суботу, каб свята доўжылася яшчэ б з тыдзень!))
Я не вельмі спадзяваўся на нейкае грандыёзнае відовішча, дастаткова было таго, што ў старажытным Мірскім замку сабраліся знакамітыя пісменнікі, тут , пад бокам, у адным месцы!!! А яшчэ - безліч гандлёвых радоў з кнігамі - ды якімі!!!

Чакаю суботу. Надышоўшая летняя спёка робіць выхадныя дні па сапраўднаму свабоднымі ад хатняй мітусні, а тут якраз у Мірскім замку адбудзецца  Фестываль кнігі - даволі цікавае мерапрыемства! Павінны прыехаць з прэзентацыяй сваіх выданняў і Людміла Рублеўская, Ірына Данеўская, Анатоль Бутэвіч са сваімі гістарычнымі  творамі, і  Уладзімір Місевіч са сваёй прэмьернай кнігай аб славутых "Песнярах" ды многа яшчэ якіх аўтараў, а галоўнае - усе ў адным месцы! Гэта здорава!!!
Таму запрашаю і вас, дарагія сябры пры магчымасмці наведаць гэтае мерапрыемства!
Вось і праграмку для цікаўных падседзеў!)))

Сёння ў адказ заўважыў, што карона не шапка і толькі потым зразумеў, што цытую Сапунова!  Сто гадоў не слухаў, а варта было б штодзень!...

 

13 і 14 ліпеня ў нашым Міры ізноўку будзе праходзіць фестываль -рэканструкцыя падзей 1812 года. а дакладней бітвы пад Мірам, дзе рускія казачыя войскі сутыкнуліся з перадавымі палкамі напалеонаўскай арміі, а яшчэ дакладней, з польска-літвінскімі  воямі генерала Ражнецкага.
Хочацца сустрэцца з польскімі рэканструктарамі - класныя хлопцы!))

Сярод паўсядзённай працоўнай мітусні парадавала прыемная навіна -  конкурсная прэзентацыйная праграма этнакультурнай дзейнасці нашай "Батлейкі",  што ладзіў са сваімі "мацёрымі" батлеямі Дашай ды Кірылам на аснове блога "Этнашкола батлейкі запрашае!", заваявала Дыплом 1 ступені на рэспубліканскім творчым фестывалі "АРТ-вакацыі"!) Прыемна нам усім, бо добра папрацавалі!!!))

Знайшоў старое фота і неяк добра так шчыманула - гэта ж колькі часу прайшло!!! Звычайная фотка. Але ж персанаж - ого-го. Вось так, шаноўныя, выглядала у нашым Міры напрыканцы 90-х гадоў дастаўка  хлеба - конік і будка на калёсах, прычым колішні мэр, вельмі гаспадарлівая жанчына - руплівіца Іна Ўладзіміраўна (вечная ёй памяць!), патрабавала і правярала наяўнасць у кіроўцы  хлебнага  "трэйлера" венічка-дзяркача і вядра для збору "выхлапных прадуктаў" коніка!)))) І гора было тым, хто не меў такога інвентара - цяперашнія "гайцы" дзецьмі б здаліся!)))

Суботні ранак надарыўся вельмі насычаны і ледзь-ледзь да апоўдня скончыўшы  хатнія справы, да якіх за працоўны тыдзень  аніяк не даходзілі рукі (работа найперш за ўсё!)))), я такі ж паспеў да канцэрта струннага ансамбля і хора аркестра М.Фінберга  ў нашым мясцовы Мікалаеўскім касцёле.
Дарэчы, гэтыя выступленні даўно ўжо сталі традыцыяй і заўсёды з задавальненнем  мае калегі і знаёмыя чакаюць гэтага  выступлення ў нашай правінцыйнай глушы))
Мікалаеўскі касцёл, што быў "адзеты" у камень Радзівіламі да 1610 года, аб чым сведчаць асвячальныя гранітныя пліты на яго мурах, валодае найшыкоўнай…

Памятаю  пачатак лета 2002 года. Тады для маленькага Міра сталася значная падзея - упершыню прыехаў такі значны калектыў -  аркестр Міхаіла Фінберга! Сцэну ставілі ля Мірскага замка, і гэта таксама была падзея, бо такіх вялікіх сцэн тут яшчэ тады не было!!!
Мае малыя сын з дачушкай з вялікім інтарэсам абгледжвалі тую сцэну і вось бачу, ідуць з нейкім дзядзечкам, аб нечым  расказваюць. Падышлі,  а гэта яны з Міхаілам Якаўлевічам прагульваюцца!))) Ён аказваецца папрасіў іх правесці да каледжа, бо там, у сталовай. рыхтавалі абед для работнікаў сцэны. Мы правялі маэстра, ён сфатаграфаваўся з малымі…

Сёння давялося хоць на які кароткі час сустрэцца з маімі даўнейшымі батлейшчыкамі Косцікам ды Сашай  ды пагаварыць аб жыцці - быцці! Хлопцы на сваім хлебе, жыццё ўладкована і мне радасна за іх!!! А ім па ранейшаму хочацца пабатлеіць. пасустракацца з публікай, пабянтэжыць маладых дзяўчат - журналістаў!)) Дарэчы, гэтыя хлопцы  авалодалі сапраўдным майстэрствам імправізацыі  і з імі было так лёгка сарвацца на які небудзь фестываль і не проста выступіць, а "паўзрываць"  атмасферу,  не даць пасумаваць народу!))
(Мінск, 2015г.)