А скора, скора Раство!!! Якая вялікая Таямніца тоіцца ў гэтых вечарах, што застаўляе  па другому глядзець на свет, глядзець вачамі свайго дзяцінства!) Дождж пад Новы год стаў звычайным і нават чаканым)), але снег, які часам выпадае і тут жа растае, не дае забыцца аб цудах зімовых святаў!
Снег... На прышарэлай вуліцы раптам спынюся і проста пастаю ў прыцемку, куды яшчэ не дайшлі сучасныя светадыёды з халодным і абыякавым святлом! І недзе там, за пагоркам, які ледзь праглядвае праз краты агароджаў, міргне агеньчык. Там, у маленьай вёсачцы, што прытулілася праз выган да майго мястэчка частымі…

Так павялося між людзей — Год пачынаецца з надзей… Што новы — ён не будзе горшы, Што на патрэбы будуць грошы, Што нас здароўе не пакіне І ўсё ліхое недзе згіне, Што запануе згода ў свеце І на пацеху будуць дзеці… Калі змяніць яго не ў стане, Душу начальства не дастане Ды і другія лайдакі… Што не разлюбяць сваякі. Што будзе хлеб! І ранкам — кава, Што будзе час да нас ласкавым: Не ляжа глыбаю на плечы. І будзе што зварыць у печы. І будзе гурт, каб тое з’есці. І будзе кут усім пасесці. І будзе келіх і віно… Каб прагучала тут наноў: Хай новы год не будзе горшы, Хай на патрэбы будуць грошы… (І…

Прыгожы кліп і якраз у час зроблены! Прыемнага прагляду і светлых святаў!

 

Яшчэ адзін год праімчаў!!! І калі паспеў - я так і не заўважыў! На парозе 2019 і я яму вельмі рады! Не ведаю, што там гатуецца наперадзе, але веру, што яшчэ зможам не раз здзівіць сваімі рэканструкцыямі, бо столькі матэрыялу яшчэ не апрацавана!!! Ды і 30 гадоў нашай "Батлейцы", нашаму тэатру ў наступным годзе! Вось дзе будзе гасцей!!! Ужо да аднаго гэтага трэба як след рыхтавацца загадзя!  А пакуль, у перадсвяточнай мітусні, на імгненне прыплюшчыўшы вочы,  абдыму ўсіх сваіх дзетак, без якіх анічога б і не было!!! Абдыму ўсіх вас, мае дарагія блогеры, за ветлівасць, цярпенне, разуменне…

Прыходзіць на зямлю пара, калі ў кожнай душы разліваецца мора Боскай любові, бо як жа, як не любоўю да свайго грэшнага стварэння можна назваць прыход і увачалавечванне Бога дзеля адратавання ўсіх нас!
Зберажэм гэтую любоў і будзем дараваць яе ўсім навокал, бо гэта Дар Божы! 
Сардэчныя віншаванні ўсім, хто сёння святкуе Нараджэнне Хрыста! Няхай Бог даруе вам шчырыя і адчыненыя насцеж яго Любові сэрцы! Са святам!


Слава ў вышніх Богу ды на зямлі спакой!
А у чалавецах - Божай ласкі строй!
Душы нех адрынуць ад граху - на нова!
Посвяткуем светло Рождзество Хрыстово!"
(з калядных вітанняў мірскіх батлеяў…

Як і казаў раней, сёння я са сваімі батлеямі Цімохам, Валікам ды Кірылам дабраліся такі да Нясвіжскага палаца! Чакалі мы  гэтага дня вельмі-вельмі !!! Бо менавіта па традыцыі Мірскай школы батлейкі прадстаўленні пачыналіся якраз з гэтага дня, вечара перад каталіцкімі Калядамі!
І калі сёння патэлефанавалі арганізатары і сказалі, што ўсё гатова, мы рушылі збіраць батлеечныя пажыткі ды скрыню гатаваць з лялькамі! А павезлі мы ў Нясвіж толькі адрэканструяваную дзею "Дары" - так і павезлі прадстаўляць, менавіта так, як калісці мірскія батлеі Сілко ў 30-я гады ХХ стагоддзя вазілі сваю скрыню  па…

Вось, адстраляў свае семінары, таму ёсць час і падзяліцца сапраўдным цудам, што здарылася ў гэтыя перадсвяточныя дні. 

Неяк на тыдні сабраліся мае валанцёры перад ад'ездам на зімовыя канікулы пайсці і павіншаваць пацыентаў сацыяльных палат , што месцяцца ў нашай Мірскай бальніцы. У асноўным там адзінокія  бабулькі і дзядулі, альбо нікому не патрэбныя з родных, хворыя людзі. Мая дзетвара часта наведваецца да іх: то канцэрты зладзяць, то з якімі віншаваннямі прыйдуць, а то і проста, прабягуцца - мо чым памагчы патрэбна? І наконт такой дзейнасці чаго толькі мы не чулі: і што для фотак, і што для…

"А што ж у нас - Мікола ідзе, Мікола ідзе - Раждзество вядзе!" 
А і сапраўды, вось-вось і Святы Мікола завітае святам да нас!

"Вітайма яго, спявайма яму!
Благаславі радзіну ва ўсякім даму!
Дзякуй, Божа, прычакалі, з Цудатворцам праспявалі,
Твайму Раждзеству пахвалы,
Не пакінь нас, Добры Цару!"
(Прыпевы запісаныя ў вёсцы Крамушаўка Навагрудскага раёна, у Ганны Мулінскай (1989 год)  
Як лепш сказаць ці напісаць - і не ведаю! Шчыра і проста, а галоўнае,   з непадробнай любоўю да Бога, а значыць і да блізкіх наўкола. Дай Божа, сустрэнемся, сябры, у Мікалаеўскай царкве-пахавальні князёў…

Раману Тармоле -Мірскаму, земляку і Паэту.

Дзе тая далеч, дзе той пачатак?
З чаго пачалося -  туды ўсё сыходзіць..
Месца бывае сабе не знаходзіць,
Рвецца на волю праз церні рагатак...
Дні адыходзяць і ночы прыходзяць
Вёсны гамоняць і восень шапоча
І ў прышарэлым імшарыстым краі
Кожная сцежачка мроіцца раем!
Толькі сюды, дзе ніколі не кінуць
Дзе не абхлусяць, не зрынуць у бездань
Дзе не згубіцца ў  прапашчым адчаі
Гэта сюды, праз сталічныя межы
Золкам,  каб ціха спачыць, прылятае
І скрозь туман абдымае абшар,
І застаецца
Навечна
Душа!

Гэта  нашыя дарагія  дзяўчаткі, сапраўдныя ЗОРКІ, Наташа і Марыя, ды іх…